طراحی و بهینه‏ سازی چند هدفه شبکه زنجیره تأمین سبز تحت شرایط عدم قطعیت

امروزه بسیاری از کشورها توجه فزاینده ای به حفاظت از محیط زیست و اعمال قوانین زیست محیطی دارند. از این رو صاحبان صنایع و تولیدکنندگان بیش از پیش به طراحی و توسعه زنجیره تأمین با درنظر گرفتن عوامل زیست محیطی روی آورده اند. در این پایان نامه یک شبکه لجستیکی یکپارچه مستقیم/ معکوس با درنظر گرفتن عوامل زیست محیطی مدل سازی و ارائه می شود. این مدل با یکپارچه سازی فرآیندهای رو به جلو و بازگشتی از زیربهینگی ناشی از طراحی جداگانه شبکه زنجیره تأمین جلوگیری می کند. همچنین در طراحی این زنجیره تأمین سبز تصمیمات تاکتیکی (مانند انتخاب تکنولوژی تولید و نوع وسیله حمل ونقل) با تصمیمات استراتژیک (مانند مکان یابی تسهیلات) ادغام می شود. جریان رفت محصولات شامل مراکز تولید، توزیع و منطقه های مشتریان است همچنین محصولات بازگشتی بعد از جمع آوری از منطقه های مشتریان به مراکز بازیافت و یا انهدام فرستاده می شوند. در مدل پیشنهادی دو تابع هدف به طور همزمان و تحت شرایط عدم قطعیت پارامترها بهینه سازی می شود. تابع هدف اول هزینه کل و تابع هدف دوم اثرات زیست محیطی کل را کمینه سازی می نماید. برای اندازه گیری و ارزیابی میزان اثرات زیست محیطی هر یک از فعالیت های زنجیره تأمین از روشی مبتنی بر ارزیابی چرخه حیات استفاده می شود. به منظور حل مدل به دلیل مواجهه با پارامترهای غیر قطعی ابتدا مدل پیشنهادی با رویکردی فازی به مدل قطعی معادل تبدیل می شود. سپس با رویکردی تعاملی از روش برنامه ریزی آرمانی فازی به منظور بهینه سازی مدل چند-هدفه استفاده می شود. جهت اعتبارسنجی و نمایش کارایی مدل پیشنهادی، یک مثال با پارامترهای فرضی ارائه شده و در ادامه با تحلیل حساسیت و درنظر گرفتن ترجیحات تصمیم گیرنده، الگوریتم حل پیشنهادی مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج حاصل شده کارا بودن الگوریتم بهینه سازی را در حل مدل تأیید می نماید.